Jerzy Maksymiuk, wybitny dyrygent, a także pianista i kompozytor, odebrał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Białymstoku. Uroczystość odbyła się 22 czerwca 2017 r. i była najważniejszym punktem obchodów jubileuszu 20-lecia uczelni.

Promotor w postępowaniu w sprawie nadania tytułu, prof. Andrzej Sadowski z UwB, podczas swojej laudacji podkreślał związki Jerzego Maksymiuka z regionem: „Nadając Panu tytuł doktora honorowego oczekujemy także wzmocnienia tożsamości jednostek i zbiorowości mieszkańców regionu zróżnicowanego kulturowo, od lat przez wielu traktowanego jako peryferyjny i pozostający na uboczu tzw. głównego nurtu rozwojowego Rzeczpospolitej. Wzmocnienia tożsamości poprzez pokazanie Pańskiego rodowodu (Grodno-Białystok), ale także poprzez podkreślenie, że Pan w ciągu swojego wielkiego i dostojnego życia artystycznego odwołuje się do swoich korzeni, które nie stanowiły balastu, obciążenia, ale przeciwnie, były i są niewyczerpanym źródłem Pańskiej twórczości artystycznej.” Prof. Sadowski zacytował też słowa jednego z recenzentów - prof. Marka Pijarowskiego. Swoją recenzję  rozpoczął on od słów wypowiadanych „przez muzyków najlepszych współczesnych zespołów symfonicznych i komercyjnych wszystkich kontynentów” – „są dyrygenci i jest Maksymiuk”. Zdaniem recenzenta jest to „najtrafniejsza recenzja zawierająca w jednym zdaniu szacunek i uznanie dla światowego poziomu sztuki dyrygenckiej Maestro Jerzego Maksymiuka – jednej z najznakomitszych postaci polskiego życia muzycznego ostatnich dziesięcioleci”.

Odbierając tytuł Jerzy Maksymiuk nie krył wzruszenia: „Serdecznie dziękuję za to wspaniałe wyróżnienie. Jest to dla mnie skarb, ponieważ jestem białostoczaninem z Bojar. Stąd pochodzę, to tutaj postawiłem swoje pierwsze kroki i pobierałem pierwsze nauki”.

Jerzy Maksymiuk jest czternastym doktorem honoris causa Uniwersytetu w Białymstoku (wcześniej godność ta została nadana m.in. Jerzemu Giedroyciowi, Ryszardowi Kaczorowskiemu i Andrzejowi Stelmachowskiemu). Jest to zarazem pierwszy tytuł przyznany Maestro przez polską uczelnię.

Jerzy Maksymiuk urodził się w 1936 roku w Grodnie. W 1941 roku wraz z rodziną przyjechał do Białegostoku. To tu, w wieku dziewięciu lat, Maestro rozpoczął naukę muzyki w Prywatnym Instytucie Muzycznym Sióstr Frankiewicz w 1950 roku przekształconym w Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia. W 2001 roku otrzymał tytuł honorowego mieszkańca Białegostoku.

Maestro ma na koncie wiele sukcesów i nagród. W 1961 roku został laureatem I nagrody Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego im. Ignacego J. Paderewskiego w Bydgoszczy. Rok później uzyskał I nagrodę w konkursie improwizatorskim w Katowicach, następnie w konkursach kompozytorskich im. Artura Malewskiego w Krakowie i Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Jednakże sukcesywnie ponad pianistykę przedkładał dyrygenturę. W latach 1970 -1972 był dyrygentem Teatru Wielkiego w Warszawie. W 1972 roku stanął na czele Polskiej Orkiestry Kameralnej, z którą zyskał międzynarodową sławę (wystąpiła m.in. w Carnegie Hall, w Nowym Jorku, koncertowała w Japonii, Australii, Nowej Zelandii, Stanach Zjednoczonych i Niemczech. W 1973 roku Maksymiuk rozpoczął pracę z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia. W roku 1975 dyrygował orkiestrą podczas finałowych przesłuchań na Międzynarodowym Konkursie im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W latach 1983–1993 kierował BBC Scottish Symphony Orchestra w Glasgow. Podjął też współpracę z English National Opera. Jerzy Maksymiuk jest też promotorem muzyki współczesnej. Przez wiele lat współtworzył „Warszawską Jesień”, jako członek komisji repertuarowej Festiwalu. Skomponował muzykę do ponad stu filmów, m.in. do filmu "Sanatorium pod klepsydrą" w reżyserii Wojciecha Hasa.

Zobacz galerię zdjęć z uroczystości wręczenia tytułu doktora honoris causa Jerzemu Maksymiukowi: http://www.uwb.edu.pl/2017-06-22-uroczystosc-wreczenia-tytulu-doktora-honoris-causa-j-maksymiukowi-2937